Maranellolu diğer modeller
kaygan zeminlerden,
vampirlerin kutsal sudan
korktuğu gibi korkarken,
FF kar ve buzlu zeminlerde ıslık
çalarak ilerliyor. Çünkü 612’nin
halefi olan FF’te mühendisler, deha
ürünü bir 4 tekerlekten çekiş
sistemi kullanmışlar. Yeni Ferrari’yi
benzer zorlu şartlarda kullanma
fırsatı bulduk.

Önce teori: Elektronik sistem arka
akstaki patinaja düşüşü algılıyor,
ön akstaki çok diskli kavramayı
kapatarak ikinci tekerlek grubunu
da aktarma sistemine dahil ediyor.
İlk ve ikinci viteslerde ön aksa güç
aktarımı kısa süreli, üçüncü ve dördüncü
viteslerde biraz daha uzun
süreli gerçekleşiyor, son 3 viteste
ise 4×4 sistemi
dinlenmeye çekiliyor.

Çünkü 200
km/s’den itibaren
güç aktarımı
değil, denge öne
çıkıyor.
Uç durumlarda
gücün yüzde
80’ine kadarı ön
aksa gönderilebiliyor.
Rakiplerinin
sistemleri araçları doğru çizgide
tutabilmek için genellikle güç akışını
kesmeye çalışırken, FF’in 4×4
sistemi 683 Nm’lik torku “iyi niyet
prensibiyle” dağıtıyor. Buradaki iyi
niyetse torkun harekete dönüştürülebilmesi
tabi ki. En azından bir
lastik tutunmaya devam ettiği sürece…
Tüm bunlar heyecan verici
açıklamalar.

Şimdi sıra uygulamada: 1880 kg
ağırlığındaki FF, 0’dan 200 km/s’ye
11.0 sn’de ulaşıyor ve hızlanmasını
335 km/s’ye kadar sürdürüyor. Otomobilin
100 km/s hızdaki fren mesafesi
ise 35 m olarak açıklanıyor.
Peki ya çevre kaygıları? Luca di
Montezemolo “zamanla hepsi olacak”
diyerek bizi sakinleştiriyor ve
birkaç sisteme işaret ediyor: Startstop,
fren enerjisi geri kazanımı,
silindir kapatma ve KERS (Kinetic
Energy Recovery System: Kinetik enerji
geri kazanım sistemi). Şu anda
ise FF müşterileri, 612 Scaglietti’den
yüzde 25 daha az yakıt tüketmekle
yetinmek zorunda. Ferrari’nin açıklamasına
gore ortalama tüketim
rakamı 15.4 lt/100 km. Ancak pratik
kullanımda bu rakama yaklaşmak
bile imkansız olacak.

FF’in 6.3 lt’lik V12’si farklı seviyelerde
olsa da her devirde tüylerinizi
diken diken ediyor. Çift debriyajlı
şanzıman ise bu etkinin kalıcı olmasını
sağlarken, 7. vites mekanik
sistemleri ve kulaklarınızı biraz olsun
koruyor. Yine de kısa tünellerde
bile insan gaza basmaktan ve 8000
d/d çevirerek tünel duvarlarındaki
kirleri temizlemekten kendisini
alamıyor. Küçük
bir hatırlatma:
20 inçlik geniş
tabanlı lastiklerle
asfalta kalın
imzalar atmak
için sadece 1750
d/d yeterli. FF’in
y ö n l e n d i r m e
özellikleri neredeyse
458 kadar
canlı, kanalizasyon
kapağı ebatlarındaki devasa
alaşımlı fren diskleri aracın hızlı
çekimde duruvermesini sağlıyor,
vites değişim hızı insanın algılama
kabiliyetini zorluyor… Süspansiyon
ise konfor modunda en kötü zeminleri
bile ütüleyebiliyor. Peki ama hiç
mi zayıf noktası yok bu otomobilin?
Tabi ki var. Örneğin koltukların yan
destekleri yetersiz, Manettino’nun
(direksiyondaki araç ayar düğmesi)
ayar seçenekleri arasında Race
modu yok. Son olarak bunlara fiyatı
da ekleyebiliriz: Almanya’da bile bu
rüyayı yaşayabilmek için 260 bin
Euro’yu gözden çıkarmak gerekiyor.

Aracın Türkiye’deki fiyatı ise 600
bin Euro’dan 27 bin Euro kadar
fazla. Bu 27 bin Euro’luk küsuratla
rahatlıkla bir Alfa Romeo Giulietta
bile satın alınabilir.

Teknikveriler

Ferrari FF

Önde uzunlamasına yerleştirilmiş V12 motor;
silindir başına 4 supap; motor hacmi: 6262
cc; maksimum güç: 660 HP-8000 d/d;
maksimum tork: 683 Nm-6000 d/d; sürekli
4×4; 7 ileri DSG şanzıman; boyutlar (u/g/y):
4907/1953/1379 mm; dingil mesafesi: 2990
mm; bagaj hacmi: 450/800 lt; boş ağırlık: 1880
kg; yakıt deposu: 91 lt; maksimum hız: 335
km/s; 0-100/200 km/s: 3.7/11.0 sn; tüketim:
15.4 lt/100 km; CO2 emisyonları: 365 gr/km

Sonuç

Hayır, istisna kaideyi
bozmayacak: FF tek 4
tekerlekten çekişli, 4 koltuklu
ve Shooting Break karoserli bir
Ferrari olarak kalacak. Ancak
yapılabilirliğin keyfi farklı
beklentileri canlı tutacak. Çünkü
FF, çok hızlı, çok güvenli, çok
sportif ve üstün bir otomobil.