TEST SÜRÜŞÜ
TEST ARACI: Bir bayiden test sürüşü
için aldığımız Bravo 1.4 16V Active’in
fiyatı oldukça iddialıydı.
Çünkü bu otomobil hem 2 yaşında
bile değildi, hem de klima ve navigasyon
sistemine sahipti. Durumu
ise kesinlikle sorunsuzdu: Karoserde
darbe, vuruk, çizik, hatta
taş sıçrama izleri bile yoktu. Sigara
da içilmemiş olduğu dikkate
alınınca bu otomobil için neredeyse
yeni demek mümkündü.
TEST SÜRÜŞÜ: Yaptığımız sürüşü
sırasında ağır bir soruna rastlamadık.
Bunun yerine Fiat’a özgü tipik
sorunlar vardı: Hidrolik direksiyondan
gelen sesler veya şapkalıktan
yükselen tıkırtılar. Eğer modern
bir turbo dizel motorlu otomobile
alışıksanız, bu benzin motorlu
otomobile bindiğinizde çekiş
gücü eksikliği hissedeceksiniz.
DEĞERLENDİRME: İzlenimlerimiz
kesinlikle çok olumluydu: Eğer 1.4
lt hacimle yetinebileceğinizi düşünüyorsanız
bu iyi bakılmış Bravo,
sizi kesinlikle memnun edecektir.
Bir Fiat’a aşık olmak
mümkün mü? Kesinlikle
evet. Çünkü güncel
Bravo, neredeyse
yıkılmaz bir kale gibi!
TEST SÜRÜŞÜ
Teknik veriler
Bravo Bravo!
Motor (tip/silindir sayısı) sıralı/4
Motor hacmi (cc) 1368
Maksimum güç (HP-d/d) 90-5500
Maksimum tork (Nm-d/d) 128-4500
Maksimum hız (km/s) 179
0-100 km/s (sn) 12.5
Şanzıman 6 ileri, manuel
Yakıt deposu (lt) 57
Boyutlar (u/g/y) (mm) 4336/1792/1498
Bagaj hacmi (lt) 400-1175
Boş ağırlık (kg) 1280
Yükleme kapasitesi (kg) 435
Derin yuvaların içindeki hız ve devir göstergeleri ve biraz
oyuncaklı olan kullanım Alfa modellerini hatırlatıyor. İşçilik
kalitesi gayet iyi, sadece vites kolu hafifçe sallanıyor.
En iyi arkadaşınıza bir
Fiat tavsiye eder misiniz? Birkaç
yıl öncesine kadar cevap
şöyleydi: Eğer onu kızdırmak
istiyorsanız evet! Ancak güncel
Panda’nın piyasaya çıktığı 2003
yılından beri İtalyan marka,
hem kalitede hem de dizaynda
çok önemli ilerlemeler kaydetti.
2007 başında piyasaya çıkan
Bravo da bunun bir kanıtı:
Önden bir parça Maserati,
arkadan biraz Audi… İşte Akdenizli
bir Avrupalı böyle görünmeli.
Diğer taraftan Bravo’nun
prömiyeri, yıldızlar kendisi için
çok şanslı bir dizilimde değilken
yapıldı: Piyasaya çıktığı
günlerde Bravo, arka aksındaki
kırılma tehlikesi nedeniyle
servise çağırıldı. Ancak
bunun nedeni yapısal bir zayıflık
değil, kaynak işlemlerinin
özensizliğiydi. Bu tür arızalara
rastlanabiliyor. Neyse ki parça
tedarikçisi daha sonra böyle bir
hata yapmadı. Benzer bir durum
yeterince vulkanize edilmemiş
(kükürtle işlenme) fren
hortumları için de geçerliydi:
2008 başında hortumlar değiştirildi.
Bravo sahipleri arasında şikayetler
yok denecek kadar
az. Aynı durum ağır sorunlar
için de geçerli.
Özellikle 1.9 lt’lik
Multijet dizel motorlar
sağlamlıklarıyla
ünlü. 8 supaplı
120 HP’lik
motor da 16 supaplı
(150 HP)
kardeşinden daha
dayanıklı. Ne yazık
ki bu iki motor 2008 yılında,
güçleri 105 HP ile 165 HP
arasında değişen 1.6 lt ve 2.0
lt’lik 16 supaplı motorlarla değiştirildi.
Ancak diğer kompakt
sınıf otomobillerin aksine
Bravo’da benzinli motorlar
daha fazla rağbet görüyor ve
bunların hepsi 1.4 lt hacimli. TJet
adlı 120 HP’lik turbo motor
ise en sevilen seçenek. Bu yüksek
güç talebi aslında anlaşılır,
çünkü İtalyan marka hafif üretim
teknikleri konusunda pek
de iddialı değil. Gerçekten de
Bravo, 1280 kg’lık boş ağırlığıyla
türünün ağır örneklerinden
biri. Durum böyle olunca
baz benzinli motorun sadece 90
HP olan gücü yetersiz kalabiliyor.
Bravo’nun sportiflik ve konfor
arasında tercih yapmayı
başaramayan süspansiyon
ayarları ilk dönemlerde eleştiri
konusu olmuştu. Şikayetleri
dikkate alan Fiat, Nisan
2009’dan sonra daha konforlu
yani daha yumuşak bir ayar tercih
etmeye başladı. Mart
2010’da ise Fiat, otomobili hafifçe
makyajlarken, dizel motorlu
versiyonların zayıf kalan
kalorifer performanslarını ilave
bir ısıtıcıyla iyileştirdi. Bu haliyle
Fiat Bravo, soğuktan nefret
eden arkadaşlarınıza da
gönül rahatlığıyla tavsiye edebileceğiniz
bir otomobil haline
geldi.
CAN SIKANLAR
İşçilik kalitesi, geçmişteki neredeyse
tüm Fiat modellerinden
daha yüksek olsa da hala mükemmel
değil. Titreyen yan aynalar,
içlerine su giren stoplar ve
bagaja giren su, Bravo sahiplerini
en çok sinirlendiren sorunlar.
Bunları bozulan aks körükleri, tıkırtı
sesleri yapan debriyaj pedalları
(T-Jet motorlarda) ve 16V
dizellerdeki EGR valfi sorunları takip
ediyor. Saçmalayan klimalar,
sesi çıkmayan müzik sistemleri,
menteşelerinden sarkan kapılar ve
hızla matlaşan boya gibi sorunlara
da rastlanıyor. Bravoların çoğu
parıl parıl parlasa da bazı renkler
de rulo fırçayla boyanmış gibi görünüyor.
Birçok dizel motor, şehir
trafiğinde tıkanmış partikül filtresi
sorunu yaşatıyor ve motor yağına
karışan yakıt, yağ seviyesinin
maksimum çizgisini aşmasına neden
olabiliyor.
SONUÇ
Bir Fiat’ı tavsiye etmek mi? Bunun
için tüm önyargılarımı
yıkmam gerekti. Neticede Bravo,
TÜV’ün araç muayene istatistiklerine
göre çok sağlam bir
otomobil: Bravoların yüzde
84’ünden fazlası ilk muayeneyi
sorunsuz geçebiliyor. Okur şikayet
mektuplarına neredeyse
hiç konu edilmemesi de
Bravo’nun ne kadar sağlam
olduğunu kanıtlıyor.
Yorum yazın